Vrste i karakteristike termoizolacionih stakala
Postoje nekoliko vrsta stakala koja su danas u upotrebi, u ovom tekstu zadržaćemo se na stakla koja imaju povećanu izolaciju na temperaturu, (a sa tim pružaju i istoveremenu zvučnu izolaciju).
Obično (Float) staklo
Float staklo je staklo koje se proizvodi pomoću float tehnologije. Visokog je kvaliteta, prozirno, ravnih, paralelnih površina i prirodnog izgleda bez deformacija. U prodaji se nalazi u skoro svim bojama: bronzano, zeleno, sivo, azurno plavo, tamno plavo i naravno bezbojno.
Masovno se koristi za zastakljivanje prozora, vrata, fasada i većina naših domova ima ovakvo staklo.
Izo-staklo
Izo-staklo sastoji se od dve ili tri staklene površine (različitih debljina) između kojih se nalazi prostor ispunjen sa nekom plemenitim gasom. Princip izolacijske zaštite kod Izo stakla je sledeći:
Toplota se u prirodi kreće u pravcu od tople ka hladnije sredine, i to kretanje se kod ovih stakala eliminiše ili u znatnoj meri smanjuje primenom dvoslojnog ili troslojnog stakla između kojih se nalazi argon, kripton, ksenon ili smeše SF6. Ovakvi sistemi poboljšavaju koeficijent toplotne provodljivosti (Ug) za 10-15%. Spoljno staklo može biti kaljeno, a unutrašnje obično.
Iako ima slabije rezultate u odnosu na druge plemenite gasove, prostor između stakala se uglavnom puni argonom. Argon je nezapaljiv gas bez boje, mirisa, ukusa, neutralan je u odnosu na druge materijale, i što je najvažnije neškodljiv po zdravlje.
Niskoemisiono staklo (Low-e staklo)
Radi se o staklu koje je sa unutrašnje strane premazano metalnim oksidom (najčešće mangan oksidom) koji ima zadatak da smanji prelazak toplote ili hladnoće, tako što propušta kratkotalasno zračenje i reflektuje dugotalasno infracrveno zračenje. Ovaj premaz blokira deo sunčevog spektra da prođe kroz prozore: leti on filtrira sunčevu kratko-talasnu radijaciju, a zimi reflektuje nazad dugo-talasnu radijaciju koja nastaje prilikom grejanja, tako da se gubi manje toplote zato što se energija vraća ka izvoru toplote.
Nisko emisiona stakla minimalno deluju na svetlosnu propusnost i pogled kroz njih je isto kao kod drugih stakala. Mogu da budu u raznim bojama - zelenkasta, plavičasta ili siva.
Rezultati merenja temperature na površini unutrašnjeg stakla uz uslov spoljašnje temperature -10 °C i unutrašnje +20°C:
Rezultati jasno ukazuju na veliki uticaj višeslojnosti stakla, važnosti punjenje argonom između slojeva i upotrebom zaštitnog sloja na unutrašnjem staklu.
Parasol staklo se ređe upotrebljava, ali ovde su spomenuti iz razloga što i oni imaju izvesnu termoizolacijsku ulogu. Oni nastaju tako što se u procesu proizvodnje staklenoj masi dodaje boja (braon, zelena, plava) koja ima ulogu da upija svetlost i toplotnu energiju. Koriste se u proizvodnji refleksnih stakala i ogledala, u automobilskoj industriji, u industriji nameštaja, u građevinarstvu i u uređenju enterijera.
Komletan tekst je na blogu MR PVC