Jednosobni stanovi u Novom Sadu
.jpg)
Struktura jednosobnih stanova
Jednosobni stanovi su stanovi, koji bi po definiciji trebali imati odvojenu kuhinju i sobu. To podrazumeva da se dnevna soba koristi kao spavaća soba, ali da ona nije direktno spojena sa kuhinjom. Kuhinja u jednosobnim stanovima treba da bude zasebna prostorija, a po nekim standardima treba da ima i svoj prozor. Jednosoban stan poseduje ulazna vrata, ima kupatilo i terasu, a pored toga može sadržati i naglašen ulazni hodnik.
Jednosoban stan poseduje:
- ulazna vrata (mogućnost naglašenog hodnika)
- kuhinju sa prozorom
- izdvojenu sobu (dnevna ili spavaća)
- kupatilo
- terasu
Istorijat jednosobnih stanova
Ovaj tip stanova u Novom Sadu, bio je karakterističan i uglavnom građen i izuzetno popularan u periodu od 1970-tih do kasnih 80-tih godina. Tada se posebno vodilo računa o komforu stanovanja i u tom periodu, a izuzetno je zanimljivo da garsonjere tada uopšte nisu bile prisutne na tržištu.
Da se tokom izgradnje jednosobnih stanova u Novom Sadu u to vreme posebno vodilo računa, govori i informacija, koja kaže da su pojedini jednosobni stanovi posedovali čak i do 40 kvadratnih metara. U sadašnje vreme se ovako velika kvadratura jednosobnog stana smatra potpuno apsurdnom, ali u to vreme se tako razmišljalo, projektovalo i gradilo
Ova kvadratura i ovaj raspored prostorija u tadašnjim jednosobnim stanovima, bila je osnovna karakteristika jednosobnih stanova u Novom Sadu u to vreme.
Kupci znaju često poistovetiti garsonjere sa jednosobnim stanovima, iako jednosobni stanovi nisu nikada pravljeni manji od 30 kvadrata. Jednosobni stanovi u Novom Sadu su najčešće pravljeni u veličini od 3o kvadrata i više, a garsonjere su uvek posedovale manju kvadraturu od jednosobnih stanova. I kao što smo rekli, garsonjere se nekada uopšte nisu gradile. Iako su jednosbni stanovi zidani u zgradama iz ranijeg vremena, ovaj tip nekretnina se i danas može pronaći u ponudi agencija.
Rekli smo da jednosobni stanovi iz tog vremena imaju veću kvadraturu, a i danas ih najčešće možemo pronaći na Limanima, naročito Limanu 3 i Limanu 4, ali i na Novom Naselju pa čak i Staroj Detelinari. Ipak smatramo da je glavna koncentracija većih jednosobnih stanova sa poznatim klasičnim rasporedom, najveća na Limanima i na Novom naselju.
Od 90-tih godina, jednosobni stanovi kao takvi, jednostavno prestaju biti atraktivni za tržište, a to znači i same kupce, investitore i na kraju agencije. U kvadraturi u kojoj su nekada građeni jednosobni stanovi, sada se grade takozvani dvosobni stanovi sa prostorom koji ima spavaću sobu, dnevnu sobu koja u svom konceptu sadrži i kuhinju. Tih klasičnih jednosobnih stanova na tržištu sve manje ima i oni kao tip nekretnine postaju deficitarni.
Jednosobni stanovi su inače kupcima interesantni i to naročito ako poseduju 40-tak kvadrata, jer je većina stanova tog tipa uglavnom adaptirana, što znači kompletno renovirana. Interesantan je detalj, koji ukazuje na to da kupci jednosobnih stanova, veoma često iste adaptiraju i prepravljaju u jednoiposobne.
Na ovaj način se u stanu dobija još jedna soba i taj raspored ovakvoj nekretnini omogućava dodatni kvalitet. Kvalitetniji raspored ukućanima omogućava veći komoditet, a prodavcima znatno lakšu prodaju. U suštini na tržištu nekretnina nema luksuznih jednosobnih stanova, jer nema ko da ih kupi, ali zato klasični jednosobni stanovi, uvek pronađu put do svog kupca.
Na pitanje da li postoji razlika između jednosobnih stanova u starijoj i novijoj gradnji, dobili smo odgovor da u novogradnji jednosobnih stanova u suštini nema, jer su ove zgrade novijeg datuma, prepravljene garsonjerama koje se grade do 30 kvadrata i dvosobni stanovi koji sada poseduju od 36 pa sve do 42 kvadrata. U novijim zgradama tih klasičnih jednosobnih stanova, gde je kuhinja odvojena od sobe, što je inače osnovna karakteristika jednosobnog stana, jednostavno nema ili se izgradi možda tek po koji.
Zaključak posle svih ispitivanja je da jednosobnih stanova, ima samo uglavnom u starijim zgradama.
Ceo tekst mozete procitati na sajtu: https://www.solis-nekretnine.com
Autorski tekst: Nenad Savić
